Nadat Tesco duizenden lasagnes, gehaktbroden en spaghetti bologneses moest terughalen omdat er paardengehakt in zat, komt de Britse retailer vandaag met het nieuws dat er voortaan Giraffenvlees geserveerd wordt in restaurants bij de supermarkt.Tesco heeft namelijk de easy dining formule Giraffe overgenomen. McTesco!
Tesco heeft op Britse schaal een vergelijkbaar probleem als Albert Heijn. Wanneer je eenmaal de grootste bent, wordt binnenlandse groei steeds lastiger. De oplossing is dan zijwaarts bewegen door nieuwe productgroepen toe te voegen en uit te breiden met diensten. Tesco heeft zijn eigen apotheken, een groeiend non-food aanbod, een eigen bank met eigen credit cards. En nu heeft Tesco de restaurantketen Giraffe overgenomen. Wat AH al eens geprobeerd heeft met AC Restaurants.
Een goeie keuze, want Giraffe is Hamburgerjoint 2.0. Gezond, gevarieerd en kindvriendelijk. McTesco-waardig. Maar ook goeie cocktails, al mogen die waarschijnlijk niet geserveerd worden onder het dak van een supermarkt. Giraffe is opgezet door Andrew Jacobs en het echtpaar Russel en Juliette Joffe die in 1998 hun eerste restaurant openden in Hampstead. Sindsdien is de keten gegroeid tot 47 vestigingen. Een aanrader voor Britgangers die hun kinderen willen laten kennismaken met een betere burgerbelevenis. En zelf iets avontuurlijkers bestellen. Tesco had er 60 miljoen euro voor over.
Giraffe is niet de eerste acquisitie van Tesco in het out-of-home segment. De Britse retailer nam onlangs ook een 49% belang in Harris & Hoole, een artisan coffee chain. Critici menen dat het een voorbeeld is van bad big buys sweet small zoals Unilever de ijsjes van Ben & Jerry’s kocht, Coca-Cola inmiddels Innocent grotendeels heeft opgeslokt en Burt’s Bees is toegeëigend door chloor-fabrikant Clorox. Het is te hopen dat Giraffe zijn karakter kan behouden.
Naschrift: In 2016 heeft Tesco de formule weer verkocht.
De ontdekking van paardenvlees in menig gehakt-gerecht was in maart 2013 aanleiding voor een pleidooi tegen jokkenbrokken in de levensmiddelenhandel. De nadruk in het Europese overheidsbeleid ligt op Food Safety, maar Food Honesty krijgt geen aandacht.
Er zitten jokkebrokken in onze levensmiddelen. Europese regelgeving en met name de handhaving daarvan is primair gericht op voedselveiligheid. Bescherming van de gezondheid staat voorop; eerlijkheid komt op het tweede plan. Dat dure ingrediënten vervangen worden door goedkope bestanddelen is al jaren bekend bij instanties als de NVWA, maar ook bij retailers en merkleveranciers die wereldwijd inkopen. Er wordt met 10% van alle levensmiddelen gesjoemeld, schatte de Britse FSA een paar jaar geleden. Maar de keuringsdiensten hebben geen budget om zulke voedselfraude aan te pakken.
Vraag blijft: waarom vergelijken merkleveranciers en supermarkten niet zelf?
Als een paar paardensnippers in het rundergehakt tot zoveel commotie leiden, dan staan we aan het begin van een lange mars door de levensmiddelenhandel. Er wordt namelijk met een slordige tien procent van al onze voeding gesjoemeld, schatte de Britse FSA een paar jaar geleden voor een Europese bijeenkomst van food law enforcement practioners. De prioriteit in het beleid ligt echter bij Food Safety; er is vrijwel geen budget om te controleren op Food Honesty. Er zijn wel regels (gij zult niet misleiden) maar er is amper handhaving en de boetes zijn beperkt. En dus nemen ook merkleveranciers en supermarkten het niet zo nauw met de controle op toeleveranciers.
Spijt-advertenties
De grote merken en retailers die getroffen werden door het recente paardenvleesschandaal, doen nu heel erg hun best om spijt te betonen. In de Britse dagbladen staan dubbele pagina-advertenties van Tesco dat belooft zijn beleid te verbeteren. “We gaan voortaan beter controleren!” Reken er maar op dat Findus, Nestlé en Unilever voor de relevante merken met vergelijkbare beloften komen. En ook IKEA heeft nog wat goed te maken bij de consument. Die snapt namelijk best dat paardenvlees niet perse ongezond is, maar verwacht tegelijkertijd dat zeker de A-merken greep hebben op de gebruikte ingrediënten. En daar eerlijk over zijn. Bestanddelen zijn ook brand-delen!
Opvallend is dat sommige retailers die niet getroffen zijn door dit schandaal zich nu op de borst kloppen omdat ze zo goed inkopen en controleren. Iceland in Engeland voert deze week campagne op het thema ketenregie in vlees: ‘Food you can trust‘. De supermarkt Morrison’s benadrukt dat het een verticaal geïntegreerde onderneming is die zijn eigen slachterijen en zelfs boerderijen bezit. Marks & Spencers prijst zijn eigen sourcing-beleid: “We trace it, so you can trust it.” En zo zien we dat concurrentie niet altijd op prijs hoeft plaats te vinden.
Concurrentie op integriteit
Concurrentie op eerlijkheid zou een interessante extra dimensie toevoegen aan levensmiddelenmarketing. De merkleverancier die beleid voert tegen geknoei kan zich afzetten tegen de concurrent die steken laat vallen in zijn aanvoerketen. Expose de jokkebrokken! Een voorbeeld is het project Ricesearch van rijstleverancier Tilda, die al sinds 1993 rijst-samples van verschillende merken controleert op authenticiteit. Aanleiding voor de oprichting van dit lab in India was het aanhoudend geknoei met rijst, waar goedkope varianten gebruikt werden om de kosten van duurdere varianten te drukken. In de VS bleek vijf jaar geleden een derde van alle voorverpakte rijst niet te voldoen aan de eisen. Tilda deelde zijn kennis destijds met de inspecties en relevante retailers.
Wanneer een Engels familiebedrijf als Tilda in staat is om de kwaliteit van zijn aanvoer te controleren, kunnen Nestlé en Unilever dat ook. Tesco verwacht dat extra DNA-checks in zijn vleesaanvoer twee miljoen pond kosten gaan toevoegen. De inkoop wordt bovendien duurder, omdat toeleveranciers zorgvuldiger moeten zijn. De drijfveer om paardenvlees te vermengen met rund is immers de lagere kostprijs van die grondstof. Dat sluit overigens niet uit dat paardenvlees gewoon gebruikt kan blijven worden voor lasagna’s, burgers en frikadellen, maar dan wel eerlijk vermeld als ingrediënt. Er zijn vast klanten die helemaal geen bezwaar hebben tegen de vermenging van vleessoorten, zeker wanneer dat de smaak en structuur ten goede komt.
Voorspelbaar is dat de huidige commotie rond paardenvlees tot politiek debat op nationaal en Europees niveau gaat leiden en dat daaruit nieuwe prioriteiten en extra budget voor instellingen zoals de NVWA voortkomt. In het huidige klimaat zal er niet veel sympathie zijn voor het standpunt van de Federatie Nederlandse Levensmiddelen Industrie dat zelfregulering prima werkt. De ironie is namelijk dat de FNLI juist een platform kan zijn om collectief aan kwaliteitscontrole te doen en eerlijkheid af te dwingen, door etikettering mee te nemen in de Code Eerlijke Handel. De risicoproducten zijn grotendeels bekend, de methoden om te testen zijn beschikbaar en de kosten zijn te overzien.
Bovendien is eerlijkheid over ingrediënten een prima uitgangspunt om een level playing field te creëren in een publiek-private samenwerking met de NVWA en andere inspectiediensten in Europa. Collectieve eerlijkheid is beter dan misleiding op industriële schaal, wat met de toevoeging van paardenvlees het geval blijkt. Food Safety is niet voldoende. Food Honesty is in levensmiddelen een basis voor Brand Equity.
Beheer cookie toestemming
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan tbv Google Analytics en Youtube.
Functioneel Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.