UA-118352680-1

Monthly Archives: januari 2019

Pierre Cardin

Hij wordt gezien als voorloper in unisex-design, gelijke stijl voor man en vrouw. Pierre Cardin is een grand seigneur in de Franse fashion scene. Hij introduceerde de space age in kleding. Maar hij was ook de eerste die met licenties begon te werken. En uiteindelijk zijn goede naam te grabbel gooide.

Pierre Cardin is geboren in Italië, in 1922. Het gezin emigreerde in 1924 naar Frankrijk, weg van Mussolini. Zijn vader zag een architect in hem, maar Pierre had een voorkeur voor kledingontwerp. Hij werkte voor Paquin en Christian Dior alvorens hij in 1950 zijn eigen house begon. Zijn eerste grote opdracht was dertig carnavalspakken voor een gekostumeerd bal in Venetië. Drie jaar later brak hij door met haute couture, de pure mode.

cardin_coverCardin was ook een vroege bruggenbouwer tussen de hoge en lage mode. In 1959 maakt hij een collectie pret-a-porter voor het warenhuis Printemps, met als gevolg dat hij uit de Chambre Syndicale de la Haute Couture gezet werd, de ontwerperskamer in Parijs. Al snel vond zijn voorbeeld echter navolging en werd hij weer toegelaten tot het verbond.

Licenties

In 1967 verraste Cardin vriend en vijand door zijn embleem zichtbaar op de kleding te hechten. Hij begon toen ook met licenties voor accessoires, uitgegroeid tot een standaard praktijk in mode. In 1971 opende hij zijn eigen showroom en theater, de Espace Cardin in de ambassadebuurt van Parijs. Vier jaar later kwam daar een eigen meubelwinkel bij. Veel later (in 2014) opende hij zijn eigen museum, met een knipoog naar alle fans.

dassenknallerSinds de jaren zeventig wordt de naam Pierre Cardin redelijk ruimhartig gelicenseerd. Met als gevolg dat het label sindsdien gebruikt wordt voor een heel arsenaal aan ramsj-artikelen, variërend van sokken tot beddengoed en brillen. Cardin wordt daardoor beschouwd als voorbeeld van merk-uitholling door een onbegrensd extensie-beleid.

In 1989 telde de New York Times een slordige 800 licentiehouders die samen voor meer dan een miljard dollar (groothandelsprijzen) in de markt brachten. De opbrengst voor monsieur Cardin: tussen de 5% en 12%.

Maxim’s de Paris

In de jaren zeventig nam Cardin ook een belang in het befaamde restaurant Maxim’s van Louis Vaudable, dat ze samen uitbouwden tot een internationale keten. Er werden hotels geopend onder dezelfde naam en Maxim’s de Paris expandeerde met medewerking van Cardin zelfs in levensmiddelen en kleding.

Maxim's chocolateboxDe ironie was: Cardin had geld verdiend met de uitbating van zijn eigen faam, maar om Maxim’s de Paris een duwtje in de rug te geven investeerde hij 4 miljoen dollar om twee flagship stores in Parijs te vullen met aanbod. Ruim dertig jaar later vinden we bonbons van Maxim’s bij de Bijenkorf. En luxe rondvaartboten in de Seine.

De ontwerper zelf is een lachende derde. Hij geniet van zijn oude dag en woont op hoge leeftijd nog in het Bubble Palace bij Cannes, een villa naar eigen ontwerp in samenwerking met de architect Antii Lovag. Het complex is te huur voor bruiloften en lanceringen, als monsieur Cardin in Parijs of Venetië verblijft.

Cor Noltee

Cor Noltee wordt wel de Dordtse Breitner genoemd, vanwege zijn verwantschap met die schilder in onderwerpenkeuze en stijl. Hij was een bekende figuur in het naoorlogse Dordrecht, ook door zijn voorkomen als bohémien.

Cor Noltee werd in 1903 in Den Haag geboren. Vanaf zijn twaalfde bezocht hij de Academie van Beeldende Kunsten in zijn geboorteplaats. De jonge kunstschilder kwam al vroeg in contact met meer bekende Haagse schilders zoals Willem de Zwart. Noltee had bewondering voor de Haagse School en impressionisten als George Breitner.

In de Brabantse periode die daarna volgde, schilderde hij café-interieurs, markttaferelen en prachtige stillevens. Het werk van Noltee werd opgemerkt door een plaatselijke kunsthandelaar die hem in contact bracht met de families Philips en Van Abbe uit Eindhoven.

Maashaven Rotterdam

Vanaf 1926 verschoof zijn aandacht naar stadsgezichten. Door zijn fascinatie voor sleperswagens en paarden in de Rotterdamse haven bleef hij deze typische stadsgezichten veelvuldig herhalen. De paarden van Noltee verkochten ook goed. Sommigen zijn nu te vinden voor enkele tientjes, anderen brengen vele duizenden op op veilingen. Pas op, want er zijn vervalsingen in omloop.

Later werd zijn kleurgebruik donkerder en de toets meer expressionistisch. In 1937 belandde Noltee in Dordrecht. Hij schilderde het oude centrum en de havens. Na de oorlog trok hij er met zijn familie weer op uit. Zijn onderwerpskeuze en stijl was onveranderd, maar de kleurkeuze werd lichter.

Toen de gemeente Dordrecht besloot om de oude binnenstad drastisch te verbouwen, kreeg Noltee opdracht om het historische stadsbeeld vast te leggen. In de tijd die volgde probeerde hij zich onder invloed van de moderne kunststromingen te vernieuwen. Hij schilderde landschappen in expressieve stijl met sterke en krachtige kleuren. Persoonlijk vind ik zijn zicht op Dordrecht bijvoorbeeld krachtiger dan die donkere havenzichten.

Schilderijen van Cor Noltee zijn te vinden in het Dordrechts Museum. Werk van de schilder is onder andere te koop bij Kunsthandel Enghel, Galerie Wijdemeren en Simonis & Buunk.

Cor Noltee horsesCor Noltee horsesCor Noltee horsesCor Noltee horsesCor Noltee havenpaardenwagenCor_Noltee horsesnot a Cor NolteeCor Noltee horsesCor Noltee horses

Vunzige baantjes

Kijk, dat is nog eens een job. Marketing manager bij Vunzige Deuntjes. Ze zoeken ook een Festival Marketeer. En dan zijn er nog enkele stageplekken. Mag ik de merchandise doen?

Nooit van gehoord van Vunzige Deuntjes? VD Events organiseert parties waar een mengelmoes van hiphop, dancehall en R&B gespeeld wordt. Ze trekken al enkele jaren als een ware circus-act door de Benelux, met soms wel vijf optredens in één weekend. De beweging kent bovendien diverse festivals (al-dan-niet samen met anderen), met name New Grounds op het Utopia Eiland bij Almere , Wildebras bij Leiden, Zomervreugde bij Arnhem en uiteraard het Vunzige Deuntjes Festival, dit jaar in het Amsterdamse Bos.

De muziek waar alles om draait is uiteraard zeer danswaardig, maar het onderscheid zit ‘m eigenlijk in de teksten. Dat zijn doorgaans explicit lyrics. De combinatie werkt heel aanstekelijk, dus het succes in party-circles is niet verrassend. Tot diep in België nog-an-toe. Kijk maar eens op de FB-pagina en in de Partyagenda van Vunzige Deuntjes, maar luister ook eens naar songs uit de oer. Als je die vibe niet voelt, zijn zulke jobs niks voor jou.

Een mix uit de 00’s!

Het zal vast een internationaal genre zijn, filthy tunes misschien of gewoon een vervolg op de dirty rap uit de 90s? Muziek is altijd een dankbare drager geweest van erotische boodschappen, luister maar eens naar de Spinach Song van Julia Lee uit de jaren 30. “I didn’t like it the first time…” Deze dirty blues werd niet op de radio gespeeld in Amerika, maar was overal te vinden in jukeboxes.

Ook interessant is hokum dat nog verder terug gaat, en combinatie van Ierse folk en Afrikaanse ritmes. Oma had haar eigen schunnige deuntjes al. De Zulu Social Aid & Plasure Club in New Orleans is een nazaat van deze beweging, met zijn jaarlijkse Zulu Parade tijdens Carnival, het feest der vleselijke lusten.

Leeuwvermaak

Hoe verkoop je een bankstel? Leolux heeft een reclamebureau dat televisiespotjes baseert op flauwe naamgrappen en goedkope beeldeffecten. Of is dit schaduwspel een creatie van de huiskunstenaar? Geprojecteerd op gevels is het best intrigerend, maar op TV wordt het plat. In elke Leolux schuilt een leeuw. Draagt dat bij aan de naamsbekendheid en de merkvoorkeur?

De campagne heeft als thema Leolux laat de leeuw los. Dat lijkt me een goed plan. Snel loslaten die leeuw. Dat beest heeft geen zitvlees. Teveel effectbejag. Van mij mag het product weer brullen. Zo’n Pallone is een onweerstaanbare klassieker. Er zijn vast spannende navolgers. Toon die liever. Pure Leolove…

Leo Mechelaere

De Vlaamse kunstschilder Leo Mechelaere werd in 1880 geboren in Brugge. Hij bleek doofstom, maar maakte carriere als artiest. De stijl die hij ontwikkelde onder invloed van de academie in eigen stad en collega’s in Antwerpen wordt ‘vaag impressionistisch’ genoemd.

Leo MechelaereSchilderkunst van de Brugse School vond goed aftrek bij bezoekers van deze pittoreske stad, en wordt daarom meer als souvenir gezien dan als werk met een bijzonder artistiek karakter. Al zijn daar ook uitzonderingen op. Een enkel werk van Mechelaere is in lokale musea te vinden.

De landschappen en stadsgezichten van Leo Mechelaere bleven tot ver na de tweede wereldoorlog die karakteristieke spontane streek behouden. Dit soort werk is al enkele jaren niet meer in de mode (volgens Knack), dus er zijn prachtige schilderijen te koop op veilingen voor bedragen variërend van enkele tientjes tot een paar honderd euro.

Taal als tuig

Tekstschrijvers worden ingehuurd om het taalgebruik te vernieuwen. Om het spraakgebruik te beïnvloeden. Een goede copywriter gebruikt woorden als werktuig. Geeft met taal een impuls aan nieuwe ideeën, andere overtuigingen en op den duur zelfs aangepast gedrag. Flappdrol is zo’n poging. Gesponsord door Ben.

Het is maatschappelijk verantwoorde marketing, de campagne van Ben om mobiele telefoongebruikers te attenderen op het risico van rijdend appen. Om het opgeheven vingertje te voorkomen, zet Ben humor in. De campagne van Etcetera loopt sinds november 2018. De variant met headless horsemen is een nieuwe variant na de dreaded megafoonman.

Er loopt ook een overheidscampagne tegen app-rijders, maar die toont juist gewenst gedrag. Rij Mono, fiets Mono. De makers van die campagne willen geen negatief label plakken op appende verkeersdeelnemers. Veilig Verkeer Nederland is ook geen fan van flappdrol. Maar Mono rolt nou ook niet bepaald soepel van de tong.

Huismeester

Je erft een landgoed, een buitenhuis of een lusthof, maar kan er niet wonen? En nou zoek je iemand die permanent op de tent let, het gras maait en alle onderhoud overziet? Desnoods de ijskast vult als je een weekend langs komt? Denk eens aan een writer in residence, je eigen inktkoelie! Deze house-meister beschikt over ervaring met grote tuinen en is niet te beroerd om incidenteel zijn pen voor een kwast in te ruilen. Mail me op Zakenkrant_at_gmail.com met als boodschap: huismeester!