Hij wordt gezien als voorloper in unisex-design, gelijke stijl voor man en vrouw. Pierre Cardin is een grand seigneur in de Franse fashion scene. Hij introduceerde de space age in kleding. Maar hij was ook de eerste die met licenties begon te werken. En uiteindelijk zijn goede naam te grabbel gooide.
Pierre Cardin is geboren in Italië, in 1922. Het gezin emigreerde in 1924 naar Frankrijk, weg van Mussolini. Zijn vader zag een architect in hem, maar Pierre had een voorkeur voor kledingontwerp. Hij werkte voor Paquin en Christian Dior alvorens hij in 1950 zijn eigen house begon. Zijn eerste grote opdracht was dertig carnavalspakken voor een gekostumeerd bal in Venetië. Drie jaar later brak hij door met haute couture, de pure mode.
Cardin was ook een vroege bruggenbouwer tussen de hoge en lage mode. In 1959 maakt hij een collectie pret-a-porter voor het warenhuis Printemps, met als gevolg dat hij uit de Chambre Syndicale de la Haute Couture gezet werd, de ontwerperskamer in Parijs. Al snel vond zijn voorbeeld echter navolging en werd hij weer toegelaten tot het verbond.
Licenties
In 1967 verraste Cardin vriend en vijand door zijn embleem zichtbaar op de kleding te hechten. Hij begon toen ook met licenties voor accessoires, uitgegroeid tot een standaard praktijk in mode. In 1971 opende hij zijn eigen showroom en theater, de Espace Cardin in de ambassadebuurt van Parijs. Vier jaar later kwam daar een eigen meubelwinkel bij. Veel later (in 2014) opende hij zijn eigen museum, met een knipoog naar alle fans.
Sinds de jaren zeventig wordt de naam Pierre Cardin redelijk ruimhartig gelicenseerd. Met als gevolg dat het label sindsdien gebruikt wordt voor een heel arsenaal aan ramsj-artikelen, variërend van sokken tot beddengoed en brillen. Cardin wordt daardoor beschouwd als voorbeeld van merk-uitholling door een onbegrensd extensie-beleid.
In 1989 telde de New York Times een slordige 800 licentiehouders die samen voor meer dan een miljard dollar (groothandelsprijzen) in de markt brachten. De opbrengst voor monsieur Cardin: tussen de 5% en 12%.
Maxim’s de Paris
In de jaren zeventig nam Cardin ook een belang in het befaamde restaurant Maxim’s van Louis Vaudable, dat ze samen uitbouwden tot een internationale keten. Er werden hotels geopend onder dezelfde naam en Maxim’s de Paris expandeerde met medewerking van Cardin zelfs in levensmiddelen en kleding.
De ironie was: Cardin had geld verdiend met de uitbating van zijn eigen faam, maar om Maxim’s de Paris een duwtje in de rug te geven investeerde hij 4 miljoen dollar om twee flagship stores in Parijs te vullen met aanbod. Ruim dertig jaar later vinden we bonbons van Maxim’s bij de Bijenkorf. En luxe rondvaartboten in de Seine.
De ontwerper zelf is een lachende derde. Hij geniet van zijn oude dag en woont op hoge leeftijd nog in het Bubble Palace bij Cannes, een villa naar eigen ontwerp in samenwerking met de architect Antii Lovag. Het complex is te huur voor bruiloften en lanceringen, als monsieur Cardin in Parijs of Venetië verblijft.