Het zijn zelfstandige projectielen die zich niet laten geleiden, dus je moet als adverteerder (en bureau) voorzichtig zijn wanneer je De Jeugd van Tegenwoordig inhuurt voor een campagne. Ik herinner me dat Olivier, Pepijn en Fred de glasbak mochten promoten, daar in de talkshow M over moesten praten en de grootste lol hadden met presentator Margriet die het idee van sponsoring niet begreep.
“Waarom een rap voor de glasbak? We worden ervoor betaald…”
De Nederlandse afdeling van Koreaans automerk KIA heeft afgelopen najaar De Jeugd ingehuurd om met een EV6 (elektrische auto) door het land te rijden en innovaties te ontdekken door bij zogenaamde changemakers op bezoek te gaan. De auto wordt omschreven als een sexy vormgegeven tijdmachine, dus de toon is snel gezet. Is het ironie of meent KIA dit echt?
Sales Speak
Ook in vakbladen zoals Adformatie is het trio afgelopen najaar geïntroduceerd met de schijnbaar onvermijdelijke sales speak. Fenna Oosterkamp, content specialist bij Kia, vindt dat de mannen van de Jeugd van Tegenwoordig goed bij het automerk. ‘Sinds dit jaar is de nieuwe slogan namelijk: ‘Movement that inspires’. We willen consumenten inspireren met niet alleen nieuwe producten en diensten, maar ook hun ervaringen met het merk. De Jeugd van Tegenwoordig inspireert ook.’
Goh, wat passen we toch goed bij elkaar. Zo’n slogan lijkt me een dwangbevel vanuit Korea. Als je nou het lef hebt om De Jeugd van Tegenwoordig in te huren, kom dan niet met zo’n slappe rechtvaardiging. Scheur je los van de hersenverweking die een overdosis content marketing veroorzaakt en praat gewone taal.
Dat geldt ook voor het verantwoordelijke bureau Towel Media. Volgens de woordvoerder wordt er iets ingestoken op basis van dynamische content. Is dat schrijf- of spreektaal? Zit er bij Adformatie een bureauredacteur die echt zo praat of heeft iemand het persbericht 1:1 gekopieerd?
Dat laatste dus, want dezelfde tekst tref ik elders ook aan.
Geert Doek, managing director Towel en co-founder The Pool vertelt dat de kern van de campagne uit een meerlaagse branded social-campagne bestaat, waarbij de kanalen van zowel Kia als van De Jeugd van Tegenwoordig worden ingezet. ‘Daarnaast wordt er display en buitenreclame ingezet. Voor de distributie van de videocontent maken we weer gebruik van het touch-tell-sell model, door de videocampagne op basis van dynamische content creatie in te steken. Kijkers worden in eerste instantie geïnspireerd met de video-serie, vervolgens maken ze kennis met content op USP-niveau en tot slot wordt er op conversie in de vorm van o.a. dealer-bezoeken gestuurd.’
Gaan we dit echt eten?
In de eerste aflevering (? 81.401) gaat het trio naar het voedselbos Ketelbroek bij Groesbeek, om vervolgens in het restaurant De Nieuwe Winkel van chefkok Emile van der Staak chocolade te maken met tamme kastanjes. Dat doet Van der Staak door de kastanjes te koken, pureren en vermengen met room en een specifieke schimmel.
Het wordt pure komedie als het drietal onderweg een fashion-stop maakt bij de lokale Boerenbond annex Pet’s Place. Daar kun je buitenkleding krijgen in elke gewenste kleur, als het maar groen is. De Jeugd in de Jungle!
In de tweede aflevering (? 41.945) demonstreert Olivier dat je met een Electric Vehicle ook echt elektrisch kan koken voor een spontane picknick. Alleen de visburgers smaken niet lekker. Dus alsnog naar de viskraam om daar garnalen en paling te kopen. Doe maar in een emmer! De Jeugd belandt uiteindelijk in Rotterdam waar het reclamebureau in een gehuurde wikkelboot een heuse muziekstudio heeft laten inrichten zodat het drietal kan spelen met computers. Toekomstmuziek, meent Wartaal. Wij innoveren u de moeder.
Beautiful Bastard
Waar artificial rapping intelligence anno 2021 al toe in staat is wordt gedemonstreerd door Janne Spijkervet, music producer en ai researcher. Fred Vieze Fur bewijst dat je geen geluidsopnames hoeft om te draaien (backmasking) om duivelse stemmen op te roepen. One beautiful bastard!
Is het wat, die ARI? Te random meent Fur. De Jeugd vond het uitstapje… vooral heel gezellig!
Door naar aflevering drie (? 36.385) waarin mode aan de orde gesteld wordt. Ik hoop dat het sick is, anders moeten we gaan liegen dat het sick is… zucht Wartaal. We liegen wel, mompelt Fred. Ze zijn onderweg naar Duran Lantink, bekend van de vagina-broek uit 2018. Lantink doet aan up-cycling. Onderweg dumpen ze nog even een lading tennisballen in het Amsterdamse Bos. Zo verweven de reclamemakers van Towel Media een USP van deze auto in het verhaal: wow, wat een bagageruimte!
De derde pijp?
Olivier (Wartaal) kenschetst de kledingkeuze van zijn lotgenoten. Pepijn lijkt op een mocro van veertien. Fred kleedt zich als een nette vijftigjarige homo. En zijn eigen stijl omschrijft Wibba als cozy boy. In skinny jeans? jawel, want die zijn stretchy!
De mannen belanden bij The Hermitage waar een zaal in gebruik genomen is door Lantink die mensen met een beperking witte wanden en witte kleren laat kleuren. Die kans laat De Jeugd niet onbenut. Ze bedenken ter plekke de penis-broek en Pepijn filosofeert al over een derde pijp.
In ronde vier (? 27.552) komen we bij DRIFT terecht: Lonneke Gordijn en Ralph Nauta. Die laten zich inspireren door de natuur en golfbewegingen om kunst te maken. Maar dat zijn ook gebruiksvoorwerpen zoals lampen waar paardenbloemenpluizen in verwerkt worden. De Jeugd mag plakken. Pepijn heeft talent en Wibba wil niet geholpen worden.
In deze laatste aflevering is ook te zien dat De Jeugd eigenlijk vooral ingezet wordt om grappige dingen te zeggen in een serie die scripted & directed is door Towel Media. Halverwege breekt cameraman Mario in om Fred te suggereren te vragen of hij zelf ook een lampje mag lijmen…
De regie hoor je ook in de commentaartekst die zo obligaat is dat het bijna ironisch bedoeld lijkt. De Jeugd heeft de toekomst geproefd, gevoeld, gezien, beleefd en gecreëerd. De Jeugd lacht als laatste, all the way to the bank!
Dat is ook de reden waarom deze campagne uiteindelijk toch werkt. Alle marketing humbug van KIA en Towel verdampt omdat De Jeugd zelf gelaagdheid in deze serie brengt. In elke aflevering zit wel een moment dat ze de draak steken met de auto en de opdrachtgever. Zo geven ze een knipoog naar hun achterban, die ook wel begrijpt waar de kiachel van brandt.