Toen ik vandaag door de Volkskrant bladerde online, werd ik verwelkomd door advertenties voor stevige buitenkleding van het merk New Zealand Auckland, kortweg NZA. Dat heeft niks te maken met de Volkskrant, want het is Google Adsense die bepaalt welke advertenties vertoond worden. Op Zakenkrant staat Adsense ook aan, maar ik ga die afzetten als ik uitgevogeld heb hoe dat werkt. Het levert geen cent op en het is voor een kwartje aan reclame-ellende. Bovendien kruipt het overal in. Google gedraagt zich als herpes. Je komt er nooit meer vanaf.

Enfin. New Zealand Auckland kwam op mij over als een dropshiplabel. Een of andere slimgoochem uit Noord-Brabant doet net alsof hij een established brand uit een Angelsaksisch land is en verkoopt mij kleding Made in China. Van de website werd ik ook niets wijzer over de oorsprong van dit merk. Tot ik ergens een link naar leveringsvoorwaarden vond. En inderdaad, het hoofdkantoor zit op Toetsenbordweg 24, 1033 MZ Amsterdam.

Het is een merk van Fashion Team Beheer en ze zijn daar ergens in 2013 mee begonnen. Quote noemt het een wannabe-kakkermerk, zo te zien voor middelbare boys met grijze wilde haren dan wel. Ze verkopen via multibrand-zaken (vaak familiebedrijven in dorpen) en hebben ook eigen winkels in beheer, via een franchise-formule.

De opzet doet me sterk denken aan O’Neill en Vanguard (Just Brands). Ook allemaal van die fantasy labels op een avontuurlijk aspiratie-niveau. Dat hebben wij niet uitgevonden: de Italianen en de Fransen doen het ook. Ik heb nog eens gewerkt voor Chevignon, een Frans fantasie-label waar de ontwerpers helemaal uit hun dak gingen met Americana. Mooi leren jasjes en prima aftershave! Chevignon had net zo weinig met Amerika te maken als New Zealand Auckland met het land waar het zijn naam aan ontleent.