Oudere televisiekijkers herinneren zich Frits Lambrechts als een linkse kleinkunstenaar, een hardcore communist. Als geboren Amsterdammer deelde hij zijn overtuiging met een lach en een snik, en maakte hij van zijn hart geen moordkuil. In 1993 nam hij afscheid als Hoofdpiet in de jaarlijkse Sinterklaas-soap van de publieke omroep omdat het festijn hem te commercieel werd.
Dertig jaar na dato lijkt het bezwaar tegen de commercie helemaal verdampt. We zien Lambrechts als schoonvader reclame maken voor Jumbo. Toch prachtig dat er ook Brabanders geboren worden in Bos en Lommer, nietwaar. Die spotjes zijn leuk om te zien. Maar bij Smienk zinkt het niveau wel snel. Daar zien we Lambrechts gierend van de lach in de traplift zitten. All the way to the bank, zouden ze in Engeland zeggen.
In de jaren negentig was Lambrechts overigens ook al ingehuurd voor spotjes van Gamma. Een beetje flauwe humor. Hij vertelde in 2015 aan het Parool dat hij weleens een foute klus deed. “Ik ben ook geen heilig boontje. Ik heb ook klussen gedaan waarvan ik later dacht: nou, Lambrechts… Het corrumptieve zit in de mens ingebakken. Hij zal er altijd in slagen er een rotzooi van te maken.” Dat compenseert Lambrechts dan weer met pro-bona werk voor politieke partijen en goede doelen.