Na Groen Links wordt nu ook de SP gerund door een grote roerganger. Lilian Marijnissen heeft met haar campagneteam een andere positionering bedacht, zoals we zien in een nieuw partijspotje waarin ze zich laat toejuichen door de harde kern van de supporters. De voorganger, de pappa, de jonge apparatsjik, de oude garde: alle rangen gesloten. De komplete kommunistiese eenheidsbeweging bijeen. Volgend jaar een parade op de Koolsingel?

Vroeger waren de spotjes van de SP intelligent en relativerend. Durfde de partij met tomaten te smijten. Maar Marijnissen kiest met haar Rede voor Rechtvaardigheid voor lege pathetiek en humorloze heroïek. Het is dezelfde aanpak die al beproefd is door Groen Links, waar het campagneteam de grote leider presenteert als een Kennedycloon die zijn eigen beweging voorgaat. In hemdsmouwen voor een juichende aanhang.

Sinds wanneer is Noord-Korea een voorbeeld voor linkse campagnevoerders? Waarom zit de Chinese vlag in het nieuwe beeldmerk van de SP verstopt? Waar komt die plotselinge drang naar bejubelde leiders vandaan? Wie kiest de muziek die daarbij afgespeeld wordt? Wie regisseert de camera’s?

Het is te hopen dat de PvdA zich niet laat meesleuren met deze volksmenners. Dat Klaver en Marijnissen in eigen partij ook een paar nee-knikkers motiveren. Meer vent, minder vorm. Flink links!