Regen en sneeuw: het is weer tijd voor hete chocolademelk. Geen instant spul, maar opgeklopte hete melk gegoten op een authentiek prutje van suiker met cacao. Maar waar is de cacao?
Bij de hard-discounters doen ze niet meer aan cacao. Daar staat alleen rip-off korreltjeswonder. Dan maar bij de Jumbo langs. Daar hebben ze geen cacao, maar wel cocoa. Moeten we ook nog eens de taalbarriere overwinnen. De cocoa van Jumbo zit in een doosje van Krüger. Dat ziet er uit als een groot Duits bedrijf dat net zoiets doet als Dr Oetker. Bak-ingrediënten verpakken. Zoeken we op. Krüger blijkt in 1971 begonnen te zijn met granulated tea. Lees ik dat goed? Theekorreltjeswonder dus.
In 1988 doen de Krügermannen een aankoop: Instant Products of America. Dat woord is vast eens door een copywriter bedacht. In Nederland kwamen ze met oploskoffie, ook een goeie vondst. Maar instant betekent ‘meteen’ of ‘direct’. In het moment. Ik weet nog dat mijn moeder overstapte van handgemaakte vanillepudding naar de oplostoetjes van Saroma. Een wereld van verschil. Het einde van het vellentijdperk. Die smerige melkstolsels die een barriere vormden tussen de koude buitenwereld en de warme hap die naar binnen vloeide.
Fuchs & Hoffmann
Terug naar Krüger. Deze multinational in granulated liquids heeft in zijn vijftigjarige geschiedenis blijkbaar ook nog eens een handelaar en verwerker van cacaobonen overgenomen: Fuchs & Hoffmann Kakaoprodukte. Ook in Duitsland zetten ze offenbar de A voor de O. Dat is echter een industriële toeleverancier. Voor consumenten wordt de oude naam Krüger gebruikt. Ze doen hun Kakao in een doosje, maar ze hebben ook busjes. Voor een instantproduct vrees ik. Te koop in de eigen webshop, dat weer wel. Die noemen ze dan genotwereld. Je kan daar zelfs een emmer kopen met vier liter noten-nougat smeersel. Sint heeft lang moeten denken, welk genot hij moeder eens zou schenken…
Bij de Jumbo is kakao toch cocoa geworden. Zo’n doosje van Krüger is niet eens goedkoop. Ik zie dat ook Hoogvliet, Coöp, Deen en Dirk dezelfde cocoa verkopen. Soms wel twee kwartjes per 250 gram minder duur. Ik ben toch echt een AH-mens, nou zie ik die voorkeur weer bevestigd. Ze gooien er met hun pet naar bij de Jumbo. Geen aandacht voor detail. Want bij AH zijn ze gewoon nog te koop, de oude vertrouwde cacaco-merken. Droste, Blooker, geen Van Houten! Ik mag kiezen. Ze hebben bovendien Australian in de aanbieding. Puntje op de i!
Droste is tegenwoordig een Nederlandse BV gevestigd in Vaassen, op het oude adres van Venz. De hagelslag van dat merk komt al een tijdje uit Baarn, waar de muisjesfabriek van De Ruijter staat. Het gevolg van een stoelendans bij de vaderlandse belegmakers. Droste is sinds 1997 een dochterbedrijf van de Hosta Group, een cacao- en chocolade-producent. Ook al uit Duitsland. Die laat pastilles en chocoladeletters in Vaassen maken. Blooker is een label van Dutch Cocoa, een Amsterdamse werkmaatschappij van het Spaanse ECOM Agrindustrial.
Maar hoe zit het nou met die ao versus oa? Dat blijkt een tamelijk fundamenteel verschil. Bij de productie van cocoa worden hogere temperaturen gebruikt dan bij cacao. De laatste variant wordt daarom als voedzamer en natuurlijker gezien. Soms is het niet meer dan een taalverschil. Op vroege cacao-verpakkingen in de VS zien we overal het woord cocoa. Daarom worden beide begrippen in Nederland door elkaar gebruikt. Blooker is van Dutch Cocoa maar verkoopt cacao. Bij Droste zit er daarentegen cocoa in de doos op het schap bij AH. Maar Droste maakt wel degelijk ook cacao.
